Tsumago - Magome: een wandeling in het verleden

Vrijdag 23 november was een Japanse feestdag (labor thanksgiving day), waardoor ik een lang weekend vrij was. Daarom besloot ik om samen met Bárbara de Kiso Valley te bezoeken en dan twee dorpjes in het bijzonder: Tsumago en Magome. In de Edo-periode (1603 - 1868) was er een belangrijke route die Tokyo met Kyoto verbond: de Nakasendo. De wandelroute tussen Tsumago en Magome, van ongeveer 8 km lang, is deel van de Nakasendo. Het is een makkelijk te bewandelen route (al hebben we wel de "moeilijkere" route gekozen door van Tsumago naar Magome te lopen in plaats van andersom, waardoor we meer moesten klimmen en minder dalen). Beiden dorpen zijn nog zo goed mogelijk behouden gebleven uit die tijd (de gebouwen/huizen) en de elektriciteitskabels in de straten zijn verborgen om het "echter" te laten lijken, aangezien deze normaal vaak boven de straten hangen.

Na zo'n 7 uur reizen (bus + trein) kwamen we rond 13:30 aan bij het dichtstbijzijnde station voor Tsumago. Vanaf hier was het nog ongeveer een uur lopen naar het dorp zelf. Er reden wel bussen maar niet regelmatig dus lopen was waarschijnlijk een betere optie en daarbij konden we zo al wat van de omgeving zien. Het zonnetje scheen en het was niet zo koud dus dat was ook makkelijk te doen. Aangekomen in Tsumago waren nog wat restanten te zien van het jaarlijkse festival wat daar plaatsvindt, maar het festival zelf hadden we net gemist. De menigte die voor het festival kwam ging langzamerhand naar huis en na een wandeling door het dorp gemaakt te hebben (wat redelijk snel gedaan was aangezien het praktisch maar 1 straat is) kwamen we aan bij onze Airbnb. We werden verwelkomd door de host waarmee we later die avond ook nog gezellig (samen met de andere gasten) sake hebben gedronken. Aangezien alles al rond 16:30/17:00 sloot en in principe iedereen rond 22:00 naar bed gaat, zijn we ook op tijd naar bed gegaan, wat ook wel fijn was na zo'n lange dag.

De volgende ochtend, na nog snel een wandeling gemaakt te hebben door het dorp, begonnen we aan de wandelroute naar Magome. De route was overal goed aangegeven en was uiteindelijk zelfs makkelijker dan ik had verwacht. Zo nu en dan stonden er waarschuwingsborden voor beren, met daarbij een bel om aan de beren te laten weten dat je er bent (en ze niet verrast worden, waardoor ze agressief zouden kunnen worden). We luidden deze bellen, hopend dat het intussen geen bel geworden is waar de beren aan gewend zijn geraakt en die "etenstijd" is gaan betekenen. Onze host had al aangegeven dat de beren waarschijnlijk sliepen en verder wordt er maar zelden een beer gespot daar, dus we hebben er uiteindelijk (gelukkig) ook geen gezien.

Op ongeveer 2/3 van onze weg kwamen we langs een theehuis op de route, waar de eigenaren Japanse groene thee aanboden. Op een gegeven moment begon de eigenaar ook voor ons te zingen en iedereen was enthousiast mee aan het klappen en zingen, leuke pauze tijdens onze wandeling!

We vervolgden onze weg naar Magome en gingen vanaf daar bijna alleen nog maar naar beneden. Na een korte wandeling door Magome (iets groter dan Tsumago) en een snelle lunch gingen we naar onze Airbnb. Deze lag op ongeveer 15 minuten lopen van het dorpje. We waren toch best moe intussen en besloten daarom daar te blijven en niet meer terug te lopen naar Magome, aangezien we de volgende dag ook nog genoeg tijd hadden om het dorp verder te zien. Onze host had avondeten voor ons bereid waar we van hebben genoten! Het was redelijk veel, ze bleef maar komen met meer bijgerechten, maar dat was zeker niet erg aangezien het allemaal heel lekker was. Opnieuw gingen we op tijd naar bed (ik heb zelden in een weekend zo veel slaap gehad) om de volgende ochtend redelijk op tijd op te staan voor het ontbijt. Na het uitchecken hebben we nog in Magome rondgewandeld tot we alles hadden gezien, waarna we besloten om alvast naar Nagoya te gaan, waar we om 8 uur 's avonds de bus terug naar Kyoto zouden hebben.

Nagoya zelf is niet heel interessant (van wat we hebben gezien), maar we hebben er wat gewinkeld en lokale gerechten geprobeerd. Dit waren tenmusu (onigiri met tempura garnalen erin) en misokatsu (varkensvlees met een miso saus). Daarna namen we de bus terug naar Kyoto.